جنگی‌ بزرگ در کمین منطقه

تمامی داده ها حاکی از آن است که طرف های نزاع همچنان به گزینه نظامی پایبند هستند. چنین مساله ای می تواند کل خاورمیانه را وارد جنگی منطقه ای کند. با این حال بازی موجود برای همه روشن است و همه گزینه ها روی میز قرار دارند. به نظر نمی رسد که با این فضای سنگین اختلاف ها دیپلماسی کاری از پیش ببرد. بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل تلاش می کند که به کمک تیمی از کارشناسان خبره کنفرانس بین المللی جدیدی را برای سوریه تشکیل دهد و تلاش دارد تا به این ترتیب جبوی خونریزی ها در سوریه را بگیرد. به موجب آن باید توافقی ابتدایی میان جان کری، وزیر امور خارجه امریکا و سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه حاصل شود تا بر اساس چارچوبی کلی دو طرف بتوانند مطابق با بیانیه ژنو امور را برای حل بحران سوریه پیش ببرند. دیپلمات ها خوب می دانند که رسیدن به چنین توافقی حتی اگر واقعا اراده ای برای رسیدن به آن وجود داشته باشد و نیت همگان خیر باشد تا چه اندازه سخت و طاقت فرسا است. بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه نیز همانند همیشه نقش سنتی خود را در این بازی ایفا می کند: کسب زمان بیشتر تا ثابت کند که هیچ توافق سیاسی ای بدون حضور و توافق او امکان پذیر نیست. اما انقلابیون همچنان درگیر این مساله هستند که چه کسی به نمایندگی از آنها پای میز مذاکره بنشیند. اما آن سوی بازی، در زیر میز چه می گذرد؟ دیپلمات ها معتقدند که اسد را خوب می شناسند او تا آخرین گلوله اش و تا آخرین قطره خونش خواهد جنگید. تا آن جا که بتواند تلاش خواهد کرد تا پیروزی میدانی به دست آورد تا به این ترتیب بتواند شرایط خود را بر طرف مقابل املا کند، نه تنها بر مخالفانش بلکه بر همه کسانی که حاضر نیستند به وجود او اعتراف کنند، حتی قدرت های منطقه ای و بین المللی ای که از مخالفان او حمایت می کنند. اسد حداقل امیدوار است که در نهایت خط طرف مقابل بپذیرد که کشوری علوی از سواحل سوری تا دمشق تشکیل شود حتی اگر لازم باشد برای رسیدن به این هدف برخی چارچوب های طایفه ای – دموگرافیک منطقه ای که شامل شهرهایی با اکثریت سنی مثل حمص و اطراف آن می شود، دگرگون شوند. در لبنان نیز جریان هایی هستند که مخفی نمی کنند این خواسته کف خواسته شان است، آنها می گویند باید به هر قیمتی شده خط ارتباطی علوی های سوریه با شیعیان لبنان برقرار باقی بماند. برای همین است که مثلا می بینیم حزب الله در منطقه سیده زینب در دمشق در دفاع از حکومت پرزیدنت اسد می جنگد. برای مطالعه بیشتر به سایت دیپلماسی ایرانی مراجعه فرمایید.