باشگاه آلومینیوم: بازار جهانی آلومینیوم در آستانه یک نقطه عطفی جدید قرار گرفته است زیرا چین به طور تدریجی به سقف تولید آلومینیوم اولیه خود که رقم ۴۵ میلیون تن در سال تعیین شده است، نزدیک میشود. این وضعیت پرسشهای راهبردی جدیدی را در ذهن فعالان بازار این فلز ایجاد کرده است و آن اینکه آیا با رسیدن چین به سقف تولید، محدودیت عرضه در بازار جهانی آلومینیوم جدیتر خواهد شد؟ در صورت بروز این محدودیت، چه کشورها یا مناطقی میتوانند این شکاف عرضه را در مقیاس بزرگ جبران کنند؟ پاسخ به این پرسشها، پیچیدهتر از حد انتظار بوده است. با این حال، پیش از پرداختن به سناریوهای ممکن، لازم است تاثیرات اولیه کاهش عرضه نسبت به رشد تقاضای پایدار آلومینیوم مورد ارزیابی قرار بگیرد.
به گزارش باشگاه آلومینیوم به نقل از فلزاتآنلاین به نقل از Al Circle، بازار آلومینیوم اولیه در واکنش به نشانههای کاهش عرضه و رشد تقاضا روندی صعودی در قیمتها را تجربه کرده است. در همین راستا، قیمت آلومینیوم اولیه در بورس «LME» تا تاریخ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۵ به دو هزار و ۹۳۲ دلار به ازای هر تن افزایش یافت که نسبت به ابتدای سال جاری میلادی، رشد ۱۵٫۴ درصدی را نشان میدهد.
از سوی دیگر، تولید آلومینیوم اولیه در چین تا ماه نوامبر ۲۰۲۵ به حدود ۴۰٫۴۴ میلیون تن رسیده و ظرفیت ماهانه این کشور در محدوده ۳٫۶۵ تا ۳٫۷۵ میلیون تن تثبیت شده است. اگر روند تولید در ماه دسامبر ۲۰۲۵ نیز مشابه ماههای گذشته ادامه یابد، برآورد میشود تولید سالانه چین به حدود ۴۴٫۲ میلیون تن برسد که این رقم تنها اندکی کمتر از سقف تولید تعیینشده از سوی دولت این کشور محسوب میشود.
چالشهای سایر مناطق و نقش فزاینده قاره آسیا
در حال حاضر، گزینههایی مانند ایالات متحده آمریکا، اروپا و استرالیا توان محدودی برای جبران شکاف احتمالی عرضه در بازار آلومینیوم دارند؛ چراکه این کشورها با چالشهای عملیاتی جدی ناشی از محدودیتهای دسترسی به برق و هزینههای انرژی بالا مواجهند.
در نقطه مقابل، کشورهای آسیایی، بهویژه در جنوب و جنوبشرقی آسیا با جذب سرمایهگذاریها و بهبود زیرساختها، در حال پیشبرد پروژههای جدید آلومینیوم اولیه بوده و در نظر دارند ظرفیتهای خود برای ایفای نقش در زنجیره تامین عرضه این فلز در آینده را به طور قابلتوجهی افزایش دهند.
پیشتازی هند در مسیر توسعه ظرفیت
در میان کشورهای آسیایی، هند یکی از جاهطلبانهترین طرحها را برای صنعت آلومینیوم داخلی ارائه داده است. این کشور قصد دارد که تا سال ۲۰۴۷، به ظرفیت تولید سالانه ۳۷ میلیون تن آلومینیوم برسد؛ رقمی که بیش از ۱۰ برابر ظرفیت کنونی این کشور است.
هند مسیر رشد خود را به صورت مرحلهای برنامهریزی کرده است و در نظر دارد تا سال مالی ۲۰۳۰ به ظرفیت ۱۲ میلیون تن، تا سال ۲۰۴۰ به ظرفیت ۲۵ میلیون تن و تا سال ۲۰۴۷ به ظرفیت سالانه ۳۷ میلیون تن آلومینیوم برسد.
این هدفگذاریها در حالی مطرح شدهاند که رشد تولید آلومینیوم در آسیا (بدون احتساب چین) طی سالهای اخیر با نرخ مرکب سالانه ۳٫۲۶ درصد افزایش یافته اما هند رشد سالانه ۸٫۶۸ درصد را تجربه کرده است.
بر همین اساس شرکتهای بزرگ تولیدکننده آلومینیوم در هند مانند شرکت «Vedanta» و «NALCO» برنامههای توسعه ظرفیت خود را اعلام کردهاند. در همین رابطه، شرکت «Vedanta» قصد دارد با سرمایهگذاری حدود ۱٫۴۷ میلیارد دلاری، ظرفیت تولید خود را از ۲٫۴ به ۳٫۱ میلیون تن آلومینیوم تا سال مالی ۲۰۲۸ افزایش دهد.
شرکت «NALCO» نیز برنامهریزی کرده است تا با سرمایهگذاری حدود ۳٫۳۴ میلیارد دلاری، ظرف پنج سال آینده ظرفیت تولید خود را به ۳٫۱ میلیون تن تا سال ۲۰۳۰ برساند که بخشی از این سرمایه برای توسعه ظرفیت واحد ذوب و بخشی دیگر برای احداث نیروگاه برق زغالسنگ اختصاص خواهد یافت.
ظهور و تقویت نقش ویتنام
ویتنام نیز به عنوان یکی از بازیگران نوظهور در بازار جهانی آلومینیوم، در تلاش است نقش مهمی در روند عرضه این فلز در آینده ایفا کند.
در طرح ملی توسعه معادن این کشور در بازه زمانی سالهای ۳۰-۲۰۲۱، بر افزایش تولید بوکسیت، آلومینا و آلومینیوم اولیه تاکید شده و قرار است ظرفیت تولید سالانه آلومینیوم ویتنام به حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار تن برسد و پس از سال ۲۰۳۰، این میزان به بیش از ۲۲۵ هزار تن افزایش یابد.
همچنین نخستین کارخانه بزرگ آلومینیوم الکترولیتی با ظرفیت تولید سالانه ۴۵۰ هزار تن در استان داک نونگ ویتنام در حال احداث است و انتظار میرود تا نیمه دوم سال ۲۰۲۶ به مرحله بهرهبرداری برسد.
آینده صنعت آلومینیوم در اندونزی
صنعت آلومینیوم اولیه در اندونزی نسبت به رقبای جهانی کوچکتر بوده اما این کشور به سرعت در حال توسعه ظرفیتهای خود است تا نقش پررنگتری در زنجیره عرضه جهانی این فلز ایفا کند.
تا پایان سال ۲۰۲۵، احتمالا مرحله اول تولید شمش آلومینیوم با ظرفیت ۵۰۰ هزار تن در سال یک پروژه جدید ذوب تحت حمایت شرکت «PT Adaro Minerals Indonesia» آغاز خواهد شد و در مراحل بعدی ظرفیت تولید این واحد به حدود ۱٫۵ میلیون تن در سال افزایش مییابد.
همچنین، شرکت «INALUM» قصد دارد ظرفیت تولید آلومینیوم خود را به سالانه حدود ۹۰۰ هزار تن تا سال ۲۰۲۹ افزایش دهد. با این حال، پیشبینی میشود در سال ۲۰۲۶ این شرکت به رکورد ظرفیت تولید حدود ۲۸۰ تا ۲۸۵ هزار تن آلومینیوم برسد.
تقویت ظرفیت تولید آلومینیوم در مالزی
شرکت مالزیایی «Press Metal Aluminium Holdings» بزرگترین تولیدکننده یکپارچه آلومینیوم در جنوبشرق آسیا با ظرفیت ذوب ۱٫۰۸ میلیون تن در سال، در حال توسعه عملیات بهرهبرداری خود در شهرک صنعتی «Samalaju» است و قصد دارد ظرفیت تولید خود را ۵۰۰ هزار تن دیگر افزایش دهد.
پیشبینی شده است در سال ۲۰۲۶ نیز ظرفیت سالانه آلومینیوم این کشور پایدار باقی بماند و نرخ ظرفیت بهرهبرداری به حدود ۱۰۰ درصد برسد.
آیا افزایش ظرفیت آلومینیوم در آسیا محدودیت عرضه جهانی این فلز را جبران میکند؟
طبق پیشبینیهای موسسه «Argus»، ظرفیت تولید آلومینیوم اولیه در جنوبشرق آسیا تا سال ۲۰۲۶ به ۲٫۷ میلیون تن افزایش خواهد یافت که از این میزان، حدود ۷۸۰ هزار تن ناشی از راهاندازی واحدهای جدید خواهد بود.
با این حال، با توجه به اینکه بهرهبرداری از ظرفیتهای جدید به تدریج انجام میشود، محدودیت عرضه حداقل تا سه ماهه نخست سال ۲۰۲۶ پابرجا خواهد بود.
در میان کشورهای منطقه جنوبشرق آسیا، اندونزی نقش اصلی در توسعه ظرفیت آلومینیوم را ایفا میکند و پیشبینی میشود این کشور در سال ۲۰۲۶ سهم حدود ۷۰۵ هزار تن ظرفیت جدید این فلز را به خود اختصاص دهد؛ در حالی که سهم ویتنام حدود ۷۵ هزار تن خواهد بود.
با این وجود، یک چالش اساسی در همین رابطه وجود دارد و آن اینکه بیش از ۷۰ درصد تولید آلومینیوم اولیه اندونزی به صورت صادراتی به بازارهای جهانی ارسال میشود و چین بزرگترین مقصد صادراتی این کشور است.
طبق آمار در ۱۰ ماهه سال جاری میلادی، اندونزی حدود ۴۱۴ هزار و ۶۰۰ تن آلومینیوم اولیه صادر کرده که نزدیک به ۴۶ درصد آن (۱۹۱ هزار و ۵۰۰ تن) به چین ارسال شده است.
روند عرضه آلومینیوم آسیا زیر سایه چین
نکته مهم دیگر در رابطه با صنعت آلومینیوم اندونزی اینکه بسیاری از پروژههای بزرگ در این کشور با مشارکت سرمایهگذاریهای چینی توسعه یافتهاند. به عنوان مثال، پروژههای آلومینیوم «Taijing» و «Juwan» که با مشارکت شرکتهای چینی «Tsingshan» و «Xinfa» اجرایی میشوند، در سال ۲۰۲۶ به بهرهبرداری خواهند رسید. همچنین، پروژه «Kaltara» با ظرفیت ۵۰۰ هزار تن آلومینیوم در سال و تحت مالکیت مشترک با شرکت چینی «Lygend» قرار است تا ماه اکتبر ۲۰۲۶ به بهرهبرداری برسد.
این واقعیت نشان میدهد که با وجود توسعه ظرفیت در کشورهای مختلف آسیایی، زنجیره تامین آلومینیوم جهانی همچنان به شدت به چین وابسته خواهد بود و کنترل سرمایهگذاری و تولید در این بخش عمدتا در دست بازیگران چینی باقی خواهد ماند.
به بیان دیگر، علیرغم انتقال بخش قابلتوجهی از ظرفیت تولید آلومینیوم به آسیا، کانون اصلی سرمایهگذاری و اهرم تصمیمسازی این صنعت همچنان در بیرون از این منطقه متمرکز مانده است.
تقویت این روند را میتوان در تجارت آلومینیوم روسیه نیز مشاهده کرد؛ به گونهای که در پنج ماهه سال ۲۰۲۵، صادرات آلومینیوم این کشور به چین به حدود یک میلیون تن رسیده؛ رقمی که تقریبا برابر با حجم کل صادرات آلومینیوم روسیه در سال ۲۰۲۴ بوده است.
ثبت نظر