Fa
En
درحالی که به نظر می رسد بحث ادغام وزارت بهداشت در وزارت علوم، به فراموشی رفته است، اما در بدنه وزارت بهداشت کم کم آماده می شوند شبی ناگهان اعلام شود وزارتخانه ای به این نام وجود ندارد؛ دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در دانشگاه علوم پزشکی تهران ادغام شده است. مدتی بعد بگویند آموزش پزشکی از وزارت بهداشت جدا شده است، و چندی بعد هم خبر برسد به دلیل وظایف کم وزارت بهداشت، وزارت رفاه آن را می بلعد. وظایف وزارت بهداشت را هم بهداری استان انجام می دهد. همان شرایطی که ۴۰ سال پیش وجود داشت. این شایعات در بخش درمانی وزارت بهداشت به شدت قوی است. حتی خبرهای تایید نشده ای به گوش می رسد که مدیران بالادستی بخش درمانی وزارت بهداشت، کارمندان را آماده می کنند و به آنها می گویند به زودی وزارتخانه متبوع آنها، به نام رفاه، تغییر می کند. اما جستجوها در وزارت بهداشت و مجلس، چنین چیزی را تکذیب می کنند. بحث جدی درباره ادغام، حول جدا شدن اموزش پزشکی از وزارت بهداشت می چرخد که مخالفان سفت و سختی دارد، اما درباره انحلال وزارت بهداشت و واگذاری وظایف به وزارت رفاه و علوم، تاکنون سکوت بوده است. ضمن اینکه مخالفان این انحلال در وزارت بهداشت و مجلس توصیه می کنند سکوت خبری باشد تا شاید فراموش شود.
هرچند که سابقه دولت در تصمیم های ناگهانی که نمونه بارز آن، در ادغام دو دانشگاه علوم پزشکی بود، هر احتمال و شایعه ای را جدی نشان می دهد.
رفاه، بهداشت را می خواهد یا بهداشت، رفاه را؟
این شایعه درحالی قوت گرفته است که چندی پیش، دکتر حسن امامی رضوی، معاون درمان وزیر بهداشت خواسته ای خلاف این شایعه را داشت. او در گفتگو با خبرآنلاین گفت: «به نظر اگر بخش های از وزارت رفاه در وزارت بهداشت ادغام شود در ارائه خدمات به مردم می تواند مفید تر باشد.این طرحی بود که در سال گذشته نیز در مجلس وارد و منجر مصوبه کمیسیون هم شد ولی به دلایلی به سر انجام نرسید. البته ما چندان اصرار به ادغام آن به وزارت بهداشت نداریم . نکته اساسی که ما بر آن تاکید داریم آن است که یک دستگاه باید سیاست گذار در امور سلامت باشد. این اصل هم در قانون برنامه پنجم آمده است. با این مضمون که صندوق بیمه ها یکی شوند و به صندق های سلامت ایرانیان تبدیل شوند. این صندوق اگر به هر وزارت وابسته شود از نظر ما تفاوت چندانی ندارد اما معتقدیم که باید حوزه سیاست گذاری در بهداشت و در مان و بیمه در یکجا باشد. قرار است در ترکیب قانون برنامه بازنگری شود و جایگاه شورای عالی بیمه را دولت تعیین کند. اما اگر این سیاست گذاری که در قالب شورای عالی بیمه خواهد بود به وزارت بهداشت که متولی سلامت در جامع است سپرده شود بهتر است. الان هم در اختیار وزارت رفاه نیست بلکه دبیرخانه آن در این وزارتخانه است.»
اما اختلاف وزارت بهداشت و وزارت رفاه طولانی مدت است. شاید از زمانی که قرار شد هر دو وزارتخانه بحث پزشک خانواده را با همکاری هم پیش ببرند؛ در دولت نهم. کار این اختلاف حتی به برکناری دکتر موید علویان، اولین معاون سلامت کامران باقری لنکرانی، وزیر بهداشت دولت نهم منجر شد. اختلافات او و وزارت رفاه سر بودجه پزشک خانواده و انتقاداتی که او به وزیر رفاه، عبدالرضا مصری داشت، باعث شد مدت ماموریت علویان در وزارت بهداشت زودتر از موعد مقرر به پایان برسد و دکتر امامی رضوی جانشین شود. ان روزها مصری، مقبولیت بیشتری در هیات دولت داشت و حتی نماینده های کمیسیون بهداشت و درمان به شدت از ناتوانی باقری لنکرانی در به کرسی نشاندن حرفش در هیات دولت، گله داشتند. اکنون هیچ کدام از این سه نفر (مصری، لنکرانی و علویان) مدیر اجرایی ارشد دولتی نیستند. همان موقع هم وزارت بهداشت علاقه داشت بیمه ها از وزارت رفاه به بهداشت منتقل شوند. اما این اتفاق نیفتاد تا اکنون وزارت رفاه، با مدیریت صادق محصولی، بی سر و صدا بهداشت را بخواهد.
ثبت نظر