حركت رو به جلوي مصرف آلومينيوم در صنعت خودروسازي

به‌گزارش باشگاه آلومينيوم، "سبز"بودن فلز آلومينيوم به‌معناي جايگاه ويژة اين فلز در صنعت خودروسازي مي‌باشد.

همواره موقعيت‌هاي زيادي براي فلز آلومينيوم در صنعت خودروسازي وجود دارد كه عمدتاً به سبك‌وزني و خواص "سبز" اين فلز باز مي‌گردد. صنعت آلومينيوم همواره به‌دنبال يافتن گزينه‌هاي مناسبي براي ابراز وجود است كه صنعت هوا-فضا و خودروسازي با توجه به پتانسيل بالايي كه براي مصرف آلومينيوم دارند، در اين زمينه جزو گزينه‌هاي نخست محسوب مي‌شوند.

سالهاست كه انستيتوي بين‌المللي آلومينيوم طرح ارتقاء صنعت بازيافت فلز آلومينيوم را دردست دارد. بازيافت اين فلز، آن‌را اقتصادي كرده است چراكه هم مصرف انرژي را پايين مي‌آورد و هم اصطلاحاً "سبز"تر است.

به‌گفتة بسياري از صنعتگران صنايع خودروسازي،‌ حضور فلز آلومينيوم در خودروسازي همواره رو به افزايش است. اين رشد بيشتر در صنعت خودروسازي آمريكاي‌شمالي (ايالات‌متحده و كانادا) ديده مي‌شود. صنعت خودروسازي آمريكاي‌شمالي در سال‌هاي بحران اقتصادي، توليد خودرو را به 6/8 ميليون كاهش داد. درواقع در سال‌هاي 2008 تا 2011 ميزان توليد خودرو در اين منطقه به نصف رسيد ولي در سال 2011 به‌طور ناگهاني توليد خودرو در اين منطقه به 13 ميليون رسيد و پيش‌بيني مي‌شود كه رقم مزبور در سال جاري (2012) به 3/14 ميليون خودرو و در سال 2013 به 15 ميليون خودرو برسد. اين بدان معناست كه افزايش توليد خودرو پتانسيل بالايي براي مصرف آلومينيوم فراهم خواهد آورد و لذا بازار مصرف آلومينيوم در صنعت خودروسازي ‌روشن است.

هم‌اكنون رقابت ميان صنعتگران آلومينيوم و فولاد در زمينة حضور در بازار خودروسازي بالاست چراكه صنعتگران فولاد نيز به‌دبنال ساخت قطعاتي با استحكام بالا و وزن پايين مي‌باشند. با توجه به تحقيقات اخير صورت‌گرفته برروي آلياژهاي فولادي جديد (با تركيباتي جديد)، جايگزين‌سازي فولادهاي پيشرفته كه هم سبكتر و هم مستحكم‌تر از فولادهاي متداولند، 11 درصد كاهش وزن خودرو را به‌همراه دارد درصورتي‌كه جايگزين‌سازي آلومينيوم، وزن خودرو را 40 درصد كاهش مي‌دهد. جهت دست‌يابي به استانداردهاي تعريف‌شده براي سال 2025، آرام‌آرام فولاد جاي خود را به آلومينيوم خواهد داد. هم‌اكنون ميزان متوسط آلومينيوم مصرف‌شده براي هر خودروي سواري، 342 پوند ( پوند وزني) است كه پيش‌بيني مي‌شود تا سال 2025 به 550 پوند افزايش يابد.

آنچه كه در اين مبحث مدنظر است، همگام‌بودن ظرفيت نورد با نياز صنعت خودروسازي است چراكه ميزان آلومينيوم توليدشده و آلوميناي در دسترس كافي است ولي دسترسي به ظرفيت نورد لازم، مستلزم راه‌اندازي واحدهاي جديد خواهد بود كه 5/2-2 سال به‌طول مي‌انجامد.

صنعت هوا-فضا نيز همواره يكي از بازارهاي مهم مصرف آلومينيوم است و با توجه به عرضة آلياژهاي جديد در اين زمينه و همچنين رشد و توسعة آلياژهاي آلومينيومي به‌كار رفته در صنعت هوا-فضا، نظير آلياژ آلومينيوم-ليتيومي، به‌نظر مي‌رسد كه صنعت هوا-فضا نيز، يكي از بازارهاي مصرفي فلز آلومينيوم محسوب شود.

كامپوزيت‌هاي فيبر كربني نيز پس  از سال‌ها تحقيق و بررسي، بالاخره جايگاه خود را در صنعت بدست آوردند اما عرضة آلياژهاي نسل سوم آلومينيومي از اين دستاورد پيشي گرفته و امروزه يكي از رقباي اصلي اين فيبرها در صنعت هوا-فضا و هواپيماسازي محسوب مي‌شوند.

حركت نظام اقتصادي جهان به‌سمت استفاده از مواد ارزان، قابل بازيافت و باكيفيت، ‌صنعتگران را به سمت فلز آلومينيوم هدايت كرده است و با توجه به رشد روزافزون اين فلز، به‌نظر مي‌رسد كه دهة آينده اصلي‌ترين تركيب در وسايل نقلية هوايي و زميني آلومينيوم باشد.