آمریکا و اسرائیل از حضور «بان کی مون» در تهران به شدت خشمگین هستند

پایگاه خبری تحلیلی «گلوبال ریسرچ» در مقاله‌ای به قلم «دنی شوستر» در خصوص «تهدید اسرائیل برای حمله به ایران» نوشت؛ رسانه‌های غربی با تبلیغات خود، بلوف‌های اسرائیل درباره حمله به ایران را پررنگ می‌کنند و حضور دبیر کل سازمان ملل در اجلاس تهران، باوجود مخالفت‌های مقامات آمریکا و اسرائیل می‌تواند از وقوع این درگیری جلوگیری کند.

بیش از یک سال است که اسرائیل بر طبل جنگ می‌کوبد و نشر اخبار گوناگونی از این دست و اظهاراتی راجع به آمادگی جنگنده‌های اسرائیلی برای حمله به ایران نیز، این هیاهو را تشدید کرده است و هشدارهای اسرائیل با اظهارات مکرر سیاست مداران آمریکایی تقویت شده است اما به نظر می‌رسد که کل این ماجرا برای ایجاد فضایی مملو از هراس و اضطراب طراحی شده باشد و تشدید جنگ در سوریه و گسترش آن به سوی لبنان نیز، باعث شده که سناریوی درگیری در منطقه ترسناک‌تر و واقعی‌تر شود.

ایران در رسانه‌هایی هدف اظهارات پر سر و صدای کشورهای غربی قرار گرفته که توسط حامیان اسرائیل رهبری می‌شوند. کشورهایی که با تهاجم رو به رو می‌شوند اغلب به دنبال حامیان و متحدانی برای خود هستند و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.

*آمریکا و اسرائیل از حضور «بان کی مون» در تهران به شدت خشمگین هستند

اجلاس سران کشورهای عضو جنبش عدم تعهد در تهران و تصمیم «بان کی مون» دبیر کل سازمان ملل برای حضور در این اجلاس، موجب خشم معارضان غربی و دستگاه تبلیغاتی آنها شده است. «بان کی مون» خواسته‌های کشورهایی را که مصرانه معتقدند حضور او باعث آسودگی خاطر جمهوری اسلامی خواهد شد، به چالش کشیده است. اسرائیل و ایالات متحده از این تصمیم او برای «مشروعیت» بخشیدن به ایران بسیار عصبانی هستند؛ حتی اگر بتوان انتظار داشت که او در تهران از این دولت انتقاد کند تا «معقول و سنجیده» ظاهر شود.

به نوشته «فارن پالیسی»، «مقامات ایالات متحده و اسرائیل از جمله بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این کشور، به دلیل اینکه این اقدامِ بان کی مون، تلاش‌های آنها برای منزوی کردن تهران را خنثی می‌کند، به حضور او اعتراض کرده‌اند. نتانیاهو در این خصوص مدعی شد که «سفر شما به ایران مشروعیت خواهد بخشید».

*سازمان ملل باید از وقوع جنگ جلوگیری کند

سازمان ملل نهادی است که به منظور تلاش برای جلوگیری از وقوع جنگ تاسیس شده است ولی ناکامی آن در جلوگیری از تهاجم ایالات متحده به عراق به بهانه نابودی سلاح‌های کشتار جمعی‌ای که وجود نداشتند، اعتبار آن را لکه‌دار کرد. سازمان ملل باید تلاش کند تا از بروز یک مناقشه احتمالا فاجعه‌بار پیشگیری کند و در عین حال باید با استفاده از نفوذ دیپلماتیک خود کاری کند که طرفین نیز به نوبه خود، از ابراز هرگونه رفتار تهدیدآمیز خودداری کنند.

*رسانه‌ها راجع به حمله به ایران خیال پردازی می‌کنند

به جای اینکه فکر کنیم چطور می‌توان از جنگ با ایران پرهیز کرد، وب سایت‌ها و شبکه‌های تلویزیونی ما در حال خلق سناریوهای مهیجی هستند که بازار جنگ را سکه کنند نه اینکه از وقوع آن جلوگیری کنند. مثل اینکه کارشناسان اتاق‌های فکر و سیاست گذاران کهنه‌کار نمی‌توانند صبر کنند و برای جنگ عجله دارند.

این سناریوها، همیشه جنگ را یک عملیات سریع و بی‌ سر و صدا جلوه می‌دهند که به هیچکس و هیچ چیز دیگری غیر از اهداف مورد نظر آسیب نمی‌رساند و هیچ تلفات و تبعاتی هم به دنبال ندارد. این تصورات، رویاها و انتظارات نومحافظه‌کاران راجع به جنگ در عراق را در ذهن تداعی می‌کند؛ جنگی که هرگز آن طور که برنامه ریزی شده بود پیش نرفت و یک دهه طول کشید تا ایالات متحده را در عمل از عراق بیرون انداختند. (در حال حاضر، شواهدی در دست است که نشان می دهند عراق با تحریم‌های مالی و نفتیِ تحمیل شده به همسایه‌اش مخالفت می‌کند)

*مقامات اسرائیل و آمریکا از «پیامدهای ناخواسته» جنگ می‌ترسند

اما اینها جلوی کسانی را که به نظر می‌رسد خواهان جنگ هستند، نمی‌گیرد. polcymic.com وب سایت دیگری است که می‌نویسد: «در هفته‌های اخیر همه چیز از حمله قریب الوقوع اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران خبر می‌دهد. خبرنگاری که از نزدیک شاهد این بوده که نیروی هوایی اسرائیل خودش را برای حمله آماده کرده است، بر مبنای مشاهداتش گفته که اکنون اسرائیل «بیش از هر وقت دیگری» حاضر به حمله است و نخست وزیر سابق اسرائیل هم گفته «اگر جای ایرانی‌ها بودم از دوازده ماه آتی خیلی می‌ترسیدم.» با این تفاسیر یک چیز کاملا واضح است و آن اینکه اسرائیل هیچ ترسی از فاش کردن مفاد برنامه کوتاه مدتش ندارد.»

حداقل، سایت فوق این حمله را عالی و خوشایند جلوه نمی‌دهد و این را نیز خاطر نشان می‌کند که «اشتباه مرگبار حمله اسرائیل این است که برخی از تجهیزات زیر زمین قرار دارند و قابل دسترسی نیستند. بدتر از آن اینکه بسیاری از آنها مانند «لئون پانتا» وزیر دفاع، از «پیامدهای ناخواسته‌»ای که حمله اسرائیل می‌تواند به دنبال داشته باشد، می‌ترسند. «پروژه امنیت آمریکا» و دیگران این نکته را خاطر نشان می‌کنند که این حمله که فقط یک آسیب مختصر به جا خواهد گذاشت، موجب می‌شود که مردم ایران با یکدیگر متحد شوند و این کار باعث می‌شود که فعالیت هسته‌ای ایران باز هم ادامه یابد و حتی ایرانی‌هایی که قبلا با برنامه هسته‌ای مخالف بودند هم این کار را مشروع بدانند.»

*اسرائیل فقط بلوف می‌زند

«رابرت گرینر» یکی از مقامات سابق «سیا» نظر دیگری دارد. به نظر او ایران و ایالت متحده معتقدند اسرائیل بلوف می‌زند. او در مصاحبه‌ای با شبکه «الجزیره» گفت: «شیمون پرز رئیس دولت اسرائیل چند روز قبل گفت «واضح است که ما نمی‌توانیم این کار را به تنهایی انجام دهیم و به خوبی می‌دانیم که باید با آمریکا این کار را صورت دهیم.» وزارت دفاع اسرائیل و نهادهای اطلاعاتی اسرائیل هم، چنین نظری دارند. مردمی که بار هزینه یک حمله پیشگیرانه علیه ایران را به دوش می‌کشند، اولین کسانی هستند که با شروع کاری که می‌دانند به تنهایی از پس آن برنخواهند آمد، مخالفت خواهند کرد. آنها می‌دانند بعید است حمله هوایی دور برد به ایران، به برنامه هسته‌ای این کشور به طور جدی صدمه بزند. اسرائیل نمی‌تواند از پس این حمله‌ها برآید و فقط ایالات متحده قادر به این کار است. «اما مردم آمریکا به روشنی اعلام کرده‌اند که می‌خواهند صبر کنند. نتانیاهو حداقل در بخشی از محاسبات خود به این نتیجه رسیده که تهدید‌های قابل باور اسرائیل برای حمله طی فصل انتخاباتی ایالات متحده و تمایل و خواست دولت اوباما به پرهیز از آن، ایالات متحده را بر آن خواهد داشت تا متعهد شود که در صورت وجود شواهدی مبنی بر شکست تحریم‌های اقتصادی و قوت گرفتن احتمال دست یافتن ایران به توان تولید سلاح هسته¬ای، با قاطعیت از اسرائیل حمایت نظامی کند.

*نیروی هوایی ایالات متحده همیشه هم موفق نیست

...این مطلب بسیار بدیهی است؛ چرا که فقط ایالات متحده می‌تواند به چنین اقدام نظامی موثری دست بزند و تنها کاری که از دست اسرائیل برمی‌آید این است که این حمله را تسریع کند. شاید این قصد آگاهانه آنها نباشد، با این حال آمریکایی‌ها در عمل نشان داده‌اند که اظهارات اسرائیل را بلوفی بیش نمی‌دانند. اگر او الان این واقعیت را نفهمد، به زودی خواهد فهمید.»

در ضمن فراموش نکنیم که نیروی هوایی ایالات متحده اگرچه بسیار قدرتمند است ولی همیشه هم کارآمد نیست. استراتژی «شوک و وحشت» را در حمله هوایی آمریکا به بغداد یا بمباران «هانوی» به خاطر دارید؟ این حملات بسیار ویرانگر بودند اما آمریکا نتوانست به اهداف نظامی خود دست یابد. اگر فرض کنیم که منطق و عقلانیت بر همه زوایای این قضیه سایه افکنده، باید منتطر این بازی جنگی بود ولی با داغ شدن تنور کمپین انتخاباتی آمریکا، این چنین لفاظی‌هایی دور از انتظار نیست. در حال حاضر امکان دارد برخی حوادث پیش بینی نشده جنجالی و سنگین یا تحریکات مخفیانه، معادلات را به هم بزنند و زمینه مناقشه‌ای مانند حوادث یازده سپتامبر را فراهم کنند. در دنیای خطرناکی زندگی می‌کنیم.