روزهای خوب در انتظار صنعت آلومینیوم کشور

به گزارش باشگاه آلومینیوم به نقل از فلزات آنلاین، در خصوص وضعیت و برنامه‌های توسعه‌ای سالکو، با علی عبداله‌نژاد، مدیرعامل این شرکت گفت‌وگو کرده‌ایم که متن کامل آن در ادامه آمده است:

مهم‌ترین برنامه‌ها و اولویت‌های شرکت صنایع آلومینیوم جنوب در 6 ماهه دوم سال «جهش تولید» چیست؟

در حال حاضر، ظرفیت تولید 80 هزار تن شمش آلومینیومی در مدار قرار گرفته است و تکمیل آن تا 100 هزار تن در ماه جاری محقق خواهد شد. اصلی‌ترین برنامه ما برای تحقق وعده جهش تولید، بهره‌برداری از فاز دوم تولید کارخانه است. به این ترتیب تا پایان سال جاری ظرفیت تولید شمش آلومینیومی در سالکو به 200 هزار تن خواهد رسید. ظرفیت تولید قبلی کشور به صورت اسمی در حدود 600 هزار تن بوده است که تا پایان سال 40 درصد به ظرفیت تولید این فلز در کشور افزوده خواهد شد. در آغاز سال آتی نیز سومین خط تولید 100 هزار تنی را به مدار وارد خواهیم کرد که باعث افزایش ظرفیت تولید آلومینیوم درکشور نسبت به سال گذشته خواهد شد.

محصول اصلی شرکت سالکو، شمش آلومینیومی است که در کارگاه ریخته‌گری شماره یک تولید می‌شود اما در کارگاه ریخته‌گری شماره دو که در نیمه دوم سال جاری وارد مدار تولید خواهد شد، بیلت و اسلب آلومینیومی تولید می‌شود. 

همچنین راه‌اندازی واحد آنُدسازی با ظرفیت 164 هزار تن در برنامه قرار دارد که این پروژه در حال حاضر در مرحله پیش‌راه‌اندازی قرار گرفته است و ظرف دو ماه آینده راه‌اندازی آزمایشی و تا پایان سال به بهره‌برداری خواهد رسید. امیدوار هستیم که در فصل پایانی سال واحد آندسازی نیز به بهره‌برداری برسد.

در حال حاضر وضعیت عرضه شرکت مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب در بورس کالای ایران چگونه است؟

با ورود به زمینه تولید، مقدمات شرایط ورود به بازار بورس کالا فراهم شد و از تاریخ 30 تیر ماه سال جاری تا 30 شهریور ماه، تقریبا نیمی از محصولات تولید شده سالکو را در بورس کالا عرضه کردیم. به عبارتی در حدود 32 هزار تن شمش آلومینیومی در مدت مذکور تولید و حدود 15 هزار تن از آن از طریق بورس کالا به دست صنایع پایین‌دستی رسید. این امر کمک کرد تا نیاز این صنایع به شمش آلومینیومی برطرف شود و میزان تولید آن‌ها افزایش یابد. همچنین حضور سالکو در بورس کالا موجب برقراری تعادل و کنترل قیمت آلومینیوم در بازار شد. به عبارت دیگر اگر این حجم از شمش آلومینیومی در این مدت عرضه نمی‌شد، قیمت این محصول در بازار می‌توانست بیش از نرخ کنونی باشد.

وضعیت بازار شمش آلومینیومی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

میزان تولید شمش آلومینیومی کشور پاسخگوی صنایع پایین‌دستی بوده و این میزان مازاد بر مصرف داخلی است. به همین دلیل صنایع پایین‌دستی آلومینیوم در تامین مواد اولیه خود با معضلی مواجه نیستند. اما مهم‌ترین موضوع، عرضه شمش آلومینیومی با قیمت مناسب و رسیدن آن‌ به دست تولیدکنندگان است. در این خصوص کنترل بازار به شدت بر تعیین قیمت شمش آلومینیومی تاثیرگذار بوده و تاکنون همکاری‌های وزارت صمت و ایمیدرو، نقش سازنده‌ای در این کنترل ایفا کرده است. با توجه به تمهیداتی که در راستای ایجاد ثبات در بازار در نظر گرفته شده است، تمام شرکت‌ها موظف به عرضه محصولات خود در بورس کالا هستند و متولیان امر برای آن‌ها سهمیه‌هایی را تعیین کرده‌اند که ما توانستیم بیش از سهمیه‌ای که برای سالکو در نظر گرفته شده بود، شمش آلومینیومی در بورس کالا عرضه کنیم.

نظر شما در خصوص سرمایه‌گذاری در معادن کشورهایی نظیر گینه و واردات بوکسیت به کشور چیست؟

بیش از سه دهه از عنوان شدن پروژه سرمایه‌گذاری در معادن بوکسیت گینه می‌گذرد و تفاهم‌نامه‌ای که در این خصوص منعقد شده نیز به همان دوره اختصاص دارد. متاسفانه عزم جدی و راسخ در عملیاتی شدن این پروژه تا کنون وجود نداشته که یکی از علل آن، عدم وجود جذابیت‌های لازم برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این بخش بوده است. به این ترتیب، وزارت صنعت، معدن و تجارت موظف است تا به طور مستقیم این پروژه را اجرا کند. البته اقتصادی بودن این پروژه مورد سوال است و باید تاکید کرد که در صورت سرمایه‌گذاری منطقی در این بخش می‌توان به نتیجه مطلوب دست یافت. باید توجه داشت که فاصله معادن گینه تا بنادر کشور چشمگیر است و مسیر نقل و انتقال طولانی و پر هزینه خواهد بود. طبق آخرین اخبار، ایمیدرو با کمک مشاوران طرح برای این موضوع تدابیر لازم را اندیشیده‌اند و در صدد به نتیجه رسیدن این پروژه هستند.

علاوه بر اینکه مطالعات اقتصادی خوبی روی این پروژه صورت گرفته است، باید عزم جدی برای عملیاتی شدن آن وجود داشته باشد و ممکن است دولت به تنهایی قادر به اجرای پروژه انتقال خاک معدنی از معادن گینه به کشور نباشد؛ پس صنایع بالادستی آلومینیوم نیز می‌توانند با مشارکت در این طرح به کمک دولت بشتابند.

پرسش مهمی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا صرفا با ورود بوکسیت آلومینیوم به کشور، مشکل کمبود ماده اولیه آلومینیومی حل می‌شود؟ جواب این سوال منفی است زیرا لازمه حل این معضل، در اختیار داشتن یک زنجیره به هم متصل است. بوکسیت آلومینیوم در صورت انتقال از گینه به یکی از بنادر کشور، باید در یک واحد فرآوری به آلومینا تبدیل شود. بنابراین دو موضوع واردات بوکسیت و تبدیل آن به آلومینا باید توامان در دستور کار قرار گیرد که این نیز نیازمند سرمایه زیادی خواهد بود. به هر صورت امیدوار هستیم با اتخاذ تصمیم‌های درست و منطقی این پروژه به نتیجه مطلوب برسد.

چشم‌انداز صنعت آلومینیوم کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در سند چشم‌انداز 1404 در نظر گرفته شده است تا در این سال ظرفیت تولید آلومینیوم کشور به 1.5 میلیون تن برسد که در حال حاضر، ظرفیت تولید این فلز با احتساب ظرفیت تولید سالکو، 850 هزار تن در سال برآورد می‌شود. به طور کلی، آینده این صنعت روشن به نظر می‌رسد و در این مسیر، صنایع بالادستی آلومینیوم موظف هستند تا با افزایش تولید و عرضه محصولات در بازار داخلی، زمینه توسعه را برای تمام حلقه‌های زنجیره فراهم کنند.

به نظر می‌رسد بخش خصوصی باید در این صنعت به خصوص در حوزه پایین‌دست بیش از پیش فعال عمل کند و بتواند در تولید محصولات آلومینیومی نظیر کابل، ظروف بسته‌بندی(غذایی و دارویی)، خودروسازی و... عملکرد مطلوبی را از خود به جا گذارد زیرا با تولید محصول با ارزش افزوده بالاتر، علاوه بر افزایش تولید ناخالص ملی، هم نیاز کشور به واردات و در ادامه ارزبری کاهش خواهد یافت، هم با صادرات این محصولات به کشورهای همسایه، ارزآوری مطلوبی برای کشور رقم خواهد خورد.